Jednocześnie małżeństwo dyskutowało “linię programową” kiosku. Od początku marzyli, aby było to miejsce wyjątkowe, nawiązywało do historii i tradycji miasta oraz by stało się jedną z atrakcji turystycznych Chełma.

– Ponieważ od jakiegoś czasu próbujemy odkurzyć dziedzictwo miasta związane z opowieściami o “chełmskich mędrcach”, pomyśleliśmy z żoną, że mogłaby to być wizytówka naszego Muzeum Humoru Chełmskiego. Pojawią się w nim różnego rodzaju absurdalne zajawki, jak np. wejście do chełmskiego metra lub punkt sprzedaży dziurek do bajgli, albo niektóre z eksponatów mogące pobudzić ciekawość przechodniów. Jednak ostatecznie postanowiliśmy, żeby to miejsce tętniło życiem i relacjami, a to obecnie najlepiej chyba wychodzi przy kawie i ewentualnie z czymś do niej – mówił w listopadzie 2018 roku Mariusz Klimczak tygodnikowi “Super Tydzień Chełmski”.

Katarzyna Klimczak widziała w kiosku także mini-galerię sztuki prezentującą dorobek lokalnych artystów.

Budyneczek kiosku stanowi jeden z bardziej urokliwych zakątków centralnego placu Chełma. Nie wiemy dokładnie, kiedy powstał, ale było to jeszcze przed I wojną światową. Pierwszym jego właścicielem był przybyły z Rosji żydowski kupiec Majer Dobkowski. Obiekt pełnił rolę… kiosku z gazetami.

Kiosk szczęśliwie przetrwał kolejne wojenne zawieruchy i  aż do końca XX w. był po prostu kioskiem z prasą, papierosami i innymi drobnymi towarami. Transformacja ustrojowa i gospodarcza nie przysłużyła się budynkowi. Kolejni najemcy próbowali tu różnej działalności, ale ich pomysły nie utrzymały się.

W końcu jesienią ubiegłego roku miasto oddało obiekt nowym najemcom, którzy  spojrzeli na kiosk świeżym okiem, nie zapominając jednocześnie o jego historii.